یاد یاران /شهدای شهرستان فلاورجان / سردار شهید اسدالله رمضانی

سردار شهید اسدالله رمضانی از جمله شهدای شهر قهدریجان شهرستان فلاورجان  است که در  هشت سال دفاع مقدس به شهادت رسید

سردار شهید اسدالله رمضانی

نام پدر: ابراهیم

تاریخ تولد:۱۳۳۵
تاریخ شهادت:۱۳۶۱
محل شهادت : شرق بصره
آخرین مسئولیت : فرمانده گردان
سن شهید: ۲۶ سال

 سردار شهید اسدالله رمضانی فرزند ابراهیم در اولین روز از مرداد ماه سال ۱۳۳۵ در شهر قهدریجان از توابع شهرستان فلاورجان در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود و در کنارحمایت های پدر و مادر تحصیلات اش را تا پایان مقطع دبیرستان رشته علوم تجربی ادامه داد شهید رمضانی در همان اوایل جوانی با اشتیاق فراوانی که به مسائل دینی داشت،در جلسات قرآن شرکت میکند و با قرآن مأنوس میگردید، همچنانکه این سیره در زمان بزرگی و سیادتش نیز در وجود او به چشم می خورد،

بطوری که اوقات فراغت تحصیلاتش را در کلاس های دینی و مذهبی  می گذراند، او در سن ۱۸ سالگی طبق سنت پیامبر اسلام ازدواج می کند {که ثمره ازدوجش دو فرزند است} ویک سال بعد برای گذراندن خدمت سر بازی به بوشهر اعزام می گردد، از آن جایی که شهید رمضانی با قرآن و عترت مانوس بود و فرمانده­ آن پادگان هم یکی از افسران مومن ارتش بود، متوجه روحیات او می شود و مکانی را بنام نمازخانه مشخص و شهید اسداله رمضانی را به عنوان مسئول معرفی می نماید شهید رمضانی هم از فرصت استفاده می کند و هنگام مرخصی تعدادی قرآن وکتاب ادعیه تهیه و به پادگان می برد و جلسات دعای کمیل را شب های جمعه برگذار می نماید که با استقبال سربازان، فرماندهان، افسران و درجه داران قرار می گیرد،

پس از ترخیص خدمت سربازی فصل جدیدی از زندگی او رقم می خورد و به واسطه گسترش اطلاعات و آگاهی های اجتماعی و سیاسی به صورت فعال تر با انقلابیون ارتباط برقرار میکند و در پرتو ولایت و عشق به سرور و سالار شهیدان حسین بن علی (ع) و حضرت امام خمینی  مسیر جدیدی را نمایان می سازد و با روشنگری های خود سعی در جذب عناصر مفید و کارآمد می نماید و سپس از سربازان سرافراز انقلاب خمینی کبیر می گردد که پس از پیروزی انقلاب اسلامی حق گویی، شهادت طلبی، جسارت و شجاعت این سرباز خمینی کبیر (ره) با روحیه ای ایثارگرانه  به جمع فداییان روح الله سپاه پاسداران می پیوندد و پس از عضویت در سپاه  در قسمت اطلاعات مشغول خدمت میشود.

او با شروع اتش جنگ بلافاصله به حکم وظیفه و به صورت داوطلب عازم جبهه های نور علیه ظلمت می شود. او جنگ را حماسه مکرر برای برخورد با ظالمین و نیرنگ های تفاله های رژیم و افشاء وابستگان گروهکی می دانست.

و سعی در نابودی آن ها داشت. حضور خالصانه وجدی او در معرکه دفاع مقدس را خانه دیگرش ساخته بود و با شرکت در عملیات ثامن الائمه و فتح المبین تا مرز شهادت پیشرفت و در عملیات بیت المقدس از ناحیه پا مجروح شد ولی هیچگاه جبهه را رها نکرد و همواره در عملیات ( بیت المقدس) بعد از به شهادت رسیدن سردار شهید قربانعلی حشمت به سمت فرماندهی گردان امام حسین منصوب و هدایت نیروهای شجا ع این گردان را بر عهده گرفت، عشق به الله و سودای لقای دوست او را از خود بیخود کرده و شیفته آستان جانان نمود.  او که از دیر باز گلبانگ الله اکبر با وجودش عجین شده بود حدیث وصلی دیگر را شنیده بود.

سیمای متین او ترجمان شوق  به وصال یار بود و سرانجام در مرحله پنجم عملیات رمضان درخاک های نرم کوشگ بر اثر اصابت گلوله به سرش به سرای باقی شتافت او الگوگیری از سالار شهیدان، نفی ظلم و ستم را در وصیت نامه خویش متذکر و اتحاد و دوری از نفاق را وظیفه همگان، توصیه و پیروی و اطاعت از ولی فقیه را در هرزمان ضروری شمرده است.

 یادش گرامی و راهش پر رهروباد.

.