سهیلا سرایی به مناسبت روز جهانی سلامت روان در گفتگو با پایگاه خبری نیوز فلاورجان با تأکید بر لزوم سرمایهگذاری در حوزه «توانمندسازی روانی» افراد جامعه، اظهار کرد: همانگونه که بدن انسان در برابر بیماریها نیازمند واکسیناسیون است، روان انسان نیز برای مقابله با آسیبهای اجتماعی و هیجانی نیازمند واکسینهشدن از سنین پایین است که این واکسیناسیون نه دارویی است و نه درمانی بلکه آموزش مهارتهای زندگی، خودآگاهی، تابآوری و مدیریت هیجانات است.
آموزش مهارتهای پایه بهجای درمانهای پس از بحران
وی با انتقاد از نگاه درمانمحور به سلامت روان در کشور، تأکید کرد: باید از رویکرد واکنشی فاصله گرفت و نظامی مبتنی بر پیشگیری و توانمندسازی روانشناختی از سنین پایین را جایگزین کرد
این دکترای روانشناسی خاطر نشان کرد: ما میتوانیم پیش از آنکه افراد وارد روابط پرچالش یا بحرانهای فردی و اجتماعی شوند، با آموزش مهارتهای پایه مثل ارتباط مؤثر، حل مسئله، خودتنظیمی هیجانی و تفکر انتقادی آنها را برای زندگی آماده کنیم. به جای آنکه زوجها را پس از طلاق یا تعارض به رواندرمانگر ارجاع دهیم میتوان از کودکی آموزش داد چگونه روابط مؤثر بسازند.
مغفول ماندن مهارتهای زندگی در نظام آموزشی
نویسنده کتاب تخصصی مهارتهای زندگی با اشاره به سند تحول بنیادین آموزش و پرورش گفت: متأسفانه مهارتهای زندگی در کتابهای درسی بهصورت جدی و ساختاریافته گنجانده نشدهاند، آنچه تحت عنوان مهارت در مدارس تدریس میشود، بیشتر جنبه تئوریک دارد و کمتر با نیازهای واقعی دانشآموزان در زندگی روزمره تطابق دارد.
وی افزود: آموزش و پرورش باید فراتر از صرف انتقال دانش حرکت کند و نسل آینده را برای زیستن در جامعهای پیچیده، پرتنش و متغیر، از نظر روانی و اجتماعی آماده سازد. تا زمانی که آموزش مهارتهای زندگی وارد متن اصلی کتابهای درسی نشود و در کنار ریاضی و علوم جدی گرفته نشود ما در پیشگیری از آسیبهای روانی توفیق چندانی نخواهیم داشت.
روانشناسی تربیتی بازوی تحول آموزش است
سرایی همچنین به نقش مغفولماندهی روانشناسی تربیتی در نظام آموزشی اشاره کرد و گفت: روانشناسی تربیتی باید ستون فقرات برنامهریزی آموزشی باشد. این حوزه میتواند به ما نشان دهد چگونه به جای پر کردن حافظه کودکان، ذهن و روان آنها را برای حل مسئله، خودشناسی و تعامل مؤثر تربیت کنیم.
پژوهشگر دانشگاه جورج میسون آمریکا در پایان با تأکید بر اهمیت آموزش از پایه، اظهار کرد: هر جامعهای که به دنبال امنیت روانی و رشد پایدار است و باید از کلاسهای درس و با آموزش مهارتهای پایهای آغاز کند در واقع باز هم یادآور میشود که واکسیناسیون روانی از سنین کودکی کلید میخورد نه در مطب رواندرمانگر پس از وقوع بحران.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰