تقسیم آب زاینده رود و طومار شیخ بهایی

تقسیم آب زاینده‏ رود طبق طومار معروف شیخ بهائی میباشند که در دوره صفویه تنظیم شده است. آب رودخانه ازعبور از کوههای فریدن و مشروب نمودن اراضی ساحلی و بلوک آیدغمش بین بلوک مشروحه زیر از لحاظ زمان و در طول مدت یکسال روی سه اصل زیر تقسیم میشود:

مختص: یعنی همه آب زاینده‏رود از پانزدهم اردیبهشت تا آخر آن و از ۱۵ آذر تا آخر برج، مخصوص بلوک رودشتین است( رودشت سفلا آخرین قسمتهای آبخور زاینده‏رود است).

مشترک : یعنی آب زاینده‏رود از اخر اردیبهشت تا شش ماه بطور مشترک دراختیار بلوک پایین رودخانه است.

آزاد: یعنی از آخر آذرماه تا پانزدهم اردیبهشت آب زاینده‏رود آزاد است و همه آبادی‌ها می توانند از آن استفاده نمایند.

طبق طومار شیخ بهائی آب رودخانه به ۳۳ سهم تقسیم می شود که به وسیله نهرهائی که از رودخانه منشعب میشود و آنها را مادی می نامند آب را به قراء و دهات می رسانند. سهام مزبور به قرار زیر است:

۱ – بلوک لنجان  شش سهم

۲ – بلوک النجان  چهار سهم

۳ – بلوک ماربین چهار سهم

۴ – بلوک جی   شش سهم

۵ – بلوک کراج    سه سهم

۶ – بلوک رودشتین    شش سهم

۷ – بلوک براآن  چهار سهم ، 

  شش سهم لنجان و آید غمش ۱۱۳ سهم تقسیم شده و همین سهام دوباره به ۳۷۵ سهم قسمت میگردد . چهار سهم النجان ما بین مادی‌ها ۵ /۴۷ قسمت شده و مجدداً به ۱۵ / ۱۱۵ سهم تقسیم می شوند. شش سهم جی به ۳۷ سهم و مجددٌا به ۷۵۴ سهم تقسیم می شود. سه سهم کرارج به ۱۲ سهم و مجددا به ۳۷۸ سهم تقسیم یم شود. شش سهم رودشتین به ۲۴ سهم و بعدبه ۲۳۰ سهم تقسیم می شود. چهار سهم برا آن به ۱۵ سهم و دوباره به ۸۶۰ سهم تقسیم می شود(۵۵). 

منبع

.